Dinamo arriti të realizonte objektivin e vetë për këtë sezon, duke siguraur mbijetesën e Kategorinë e Parë. Diçka që vështirë të mendohej në gjysmën e parë të sezonit, por fundi i kampionatit tani flet ndryshe. Nisur nga kjo arritje, presidenti Pontrelli vjen me një mesazh falenderimi për stafin dhe tifozët e Dinamos, ndërsa përmbyll në një farë mënyre edhe punën e bërë përgjatë këtij sezoni.
Presidenti italian shpreh keqardhjen që nuk e nisi që në fillim të sezonit rrugëtimin me klubin dinamovit, pasi në një rast të tillë tani rezultatet do të ishin edhe më pozitive. Megjithatë lumturia për qendrimin edhe për një tjetër vit në Kategorinë e Parë nuk mungon, aq më tepër kur Pontrelli kujton faktin se të flisje në janar për përmbushjen e një objektivi të tillë mund të dukej edhe qesharake./Halit Delibashi-Sport Ekspres/
Fjalët e Pontrelli-t:
Këtë ditë pushimi dhe reflektimi shijoj vetëm natyrën… Qëllimin tim e arrita me një iluzion të hidhur, sepse nuk e mbarova këtë udhëtim me një fitore përfundimtare të merituar. Ajo që me të vërtetë kishte rëndësi ishte objektivi per qendrimin ne kategori, e cila në janar ishte për të qeshur po të mendoje për të. Duke lexuar me kujdes në mediat sociale reagimet e atyre që me të vërtetë duan më të mirën për këtë uniformë historike më bën akoma më krenar që kam konsumuar tërë energjinë time për të arritur këtë kryevepër. Për fat të keq, pasi kam kaluar një përvojë negative në të kaluarën, unë kujtoj për pozicionin e pakëndshëm të çdo presidenti me profilin tim, sepse e di që kur ekipi fiton të gjithë përfitojnë përveç tij. Kur humbasin janë të vetmit te dënuar, por pranoje që është pjesë e lojës. Mendo në vend të guximit të përballesh me një lojë pa mundësinë e një rezultati dhe të rrezikosh ta etiketosh veten në historinë e Dinamos që do të kisha bërë përsëri duke rënë në nje kategori me poshte, nuk po kërkoj lavdi për Dinamon, nuk mund të flas për shpëtimin por kërkoj nga fansat e saj fantastikë që të fillojnë të mendojnë pozitivisht dhe të arrijme se bashku qëllimet që meriton kjo emblemë. Dua te falenderoj te gjithe stafin tim, duke filluar me trajnerin Cammarata, me profesionalizmin e tij e me anen e tij njerzore. Skuadren e lojtareve te cilet dje ne pershendetje na kujtuan dhe njehere se cfare grupi fantastik krijova… dhe keqardhje që ne nuk e filluam sezonin së bashku sepse do te flisnim për diçka tjetër tani. Falë stafit mjekësor gjithmonë të gatshëm, falë trajnerit Olsi Uku falë magaziniereve që bënin punën me zemër për ekipin e tyre historik, falë menaxherit të ekipit tonë. Falënderime të veçanta për djemtë tanë blu, per Blue Boys që kanë besuar tek mua që nga fillimi. Një falënderim te madh për Armandin që më lejoi të kem këtë mision dhe natyrisht personin tim kolonel Ermal Barushi i cili eshte pak i shkatërruar nga ritmet e mia, ai ishte dhëmbëzimi dhe operatori profesionalisht i përshtatshëm për mua në këtë mision të pamundur. Falënderoj dhe i kërkoj falje djalit tim Damiano që e vendosa ne presion në rolin e tij si lojtar, duke qenë baba-president por siç e keni parë të gjithë me merita të ligjshme. Dhe unë i kërkoj falje mbi të gjitha fëmijëve të mi të vegjël që kam hequr prej tyre kohën si baba. E mbyll duke pushuar nën këtë pemë të vjetër të ahut që do të më ushqejë përsëri … dhe mbase do të më falënderojë.
Fuqi dhe nder!