Një moment shokues ka treguar për mediat greke edhe lojtari i Teutës, Aleksandros Kouros. Teksa ishte duke vjetur gjumë së bashku me një shok të skuadrës në Durrës, ka ardhur ajo dridhje e madhe e tokës, ndërsa pamja që nuk do të harrojë kurrë ishte ajo e një babai me fëmijën që po qanin me ngashërim gjatë momenteve të panikut.
“Në 22:30 (e hënë) pati një tërmet të vogël, kështu që ne u zgjuam, por nuk prisnim se çfarë do të ndodhte. Unë isha në shtëpinë e shokut tim të Teutës dhe sepse koha kishte kaluar, ai më sugjeroi që unë të fle atje. Dhe ndërsa po flinim, në 2:30 të mëngjesit pati një tërmet më të fortë, i cili na mbajti zgjuar dhe në një proces alarmi, sikur të dinim se diçka do të përkeqësohej.
Dhe kështu, krejt papritur, në 4:30, e gjithë toka dridhet. Ishte e jashtëzakonshme. Për 20-30 sekonda shtëpia po dridhej dhe gjërat filluan të bien. Ishte tronditëse. Në fillim mund të kisha qenë pak i ftohtë pasi kishim jetuar në tërmete në Athinë, por nuk u ndal dhe ishte aq i zëshëm sa donim të dilnim.
Hapëm derën, dolëm jashtë dhe ajo që pamë ishte si një bombë që kishte rënë. Kudo pluhur dhe njerëz që vrapojnë dhe bërtasin. Dhe diku atje pashë një moment që nuk do ta harroj kurrë, që më tronditi: “Një baba duke mbajtur fëmijën e tij në krah, duke ulëritur dhe duke qarë për ndihmë”. Kjo imazh më vjen në mendje përsëri dhe dridhem. Pastaj hipëm makinën, me frikë edhe kur hipëm, i gjithë qyteti ishte jashtë.
Më duhej të ngjitesha në katin e 4-të, por nuk kishte as shtëpi. Muret ishin hapur, tavani kishte rënë dhe unë gjeta dy tulla në shtratin tim. Ju e kuptoni se çfarë mund të kishte ndodhur nëse unë isha në gjumë në atë kohë. Dhe gjysmë ore më vonë një tërmet i ri 5.7 Rihter goditi dhe para meje një bllok banesash që u shemb si një kullë letre. Është si në kinema, ne shohim që ndërtesat e vjetra po prishen, kështu që thjesht ra para meje. Nuk e di se ato që pashë ishin shokuese, madje as tani nuk mund t’i përshkruaj ato. Unë nuk kam fjetur prej dy ditësh nga ato pamje.
Kudo shkatërrim dhe rrënoja. Gjithë sa kemi dëgjuar ishin zëra dhe të qara nga njerëz që po kërkonin të afërmit e tyre. Një panik… Fatkeqësia dhe dhimbja nuk janë të vetëdijshëm për kombësitë dhe kufijtë. Përballë humbjes nuk mund të ndash njerëz. Pse do të dëshironit të keqen e dikujt tjetër, nuk e kuptoj? Njerëzimi nuk ka kufi. Dhe, ju e dini, në Shqipëri ata e dinë që Greqia ka ndihmuar në këtë kohë të vështirë dhe falënderoj të gjithë grekët.
Tani unë jam në Athinë, me familjen time. U ktheva me makinë, nuk mund të qëndroja më atje, nuk mund të ishte kështu. Megjithatë, situata mbetet dramatike”, ka thënë Kouros. /Sport Ekspres/